Rekonstrukcja zgryzu to złożony proces leczenia stomatologicznego, który pozwala odtworzyć prawidłowy układ zębów oraz relacje między szczęką a żuchwą. Leczenie poprawia estetykę uśmiechu, ale przede wszystkim przywraca pełną funkcjonalność zgryzu oraz zapobiega dalszym uszkodzeniom zębów i stawów skroniowo-żuchwowych. Nieleczone wady zgryzu mogą prowadzić do bólów głowy, problemów z żuciem, a nawet zaburzeń mowy.
Kiedy rekonstrukcja zgryzu jest konieczna?
Takie leczenie zaleca się pacjentom z zaburzeniami zgryzu, zwłaszcza gdy powodują one dotkliwe dolegliwości lub grożą dalszymi szkodami. Najczęstsze sytuacje, w których rekonstrukcja zgryzu okazuje się niezbędna, to m.in.:
- Utrata wielu zębów – brakujące zęby (zwłaszcza boczne) zaburzają prawidłowe podparcie dla pozostałych. Zęby sąsiednie zaczynają się przemieszczać, a siły żucia kumulują się na mniejszej liczbie zębów, co prowadzi do przeciążeń i powstania wady zgryzu.
- Nadmierne starcie zębów – np. na skutek bruksizmu. Zęby starte lub spłaszczone tracą swoją pierwotną wysokość, przez co przestają prawidłowo kontaktować się ze sobą. Obniżenie wysokości zwarcia powoduje zaburzenia okluzji i wywołuje bóle stawów skroniowo-żuchwowych oraz mięśni żucia.
- Objawy choroby okluzyjnej – bóle mięśni żucia, trzaskanie lub ból w stawach skroniowo-żuchwowych, a także nawracające bóle głowy czy uczucie zatkanych uszu. Takie sygnały świadczą o poważnych nieprawidłowościach zgryzu.
W każdym z tych przypadków rekonstrukcja zgryzu pozwala odzyskać komfort życia oraz zapobiega dalszym, poważniejszym problemom zdrowotnym.
Jak przebiega rekonstrukcja zgryzu?
Przebieg rekonstrukcji zgryzu zależy od indywidualnych potrzeb pacjenta i obejmuje kilka etapów. Na początku konieczna jest dokładna diagnostyka – badanie stomatologiczne, zdjęcia rentgenowskie lub skany 3D oraz wykonanie modeli zgryzu. Na tej podstawie stomatolog opracowuje plan leczenia.
W mniej skomplikowanych przypadkach leczenie może ograniczyć się do założenia aparatu ortodontycznego, który stopniowo koryguje ustawienie zębów. Gdy jednak doszło do znacznej utraty uzębienia lub starcia zębów, sama ortodoncja nie wystarczy – konieczne jest protetyczne uzupełnienie braków i odbudowa zębów. Po wyprostowaniu zębów zakładane są korony, mosty lub licówki, a w razie potrzeby stosuje się nakłady w celu odbudowy kształtu i wysokości zębów. Przy rozległych brakach zębowych konieczne jest zastosowanie implantów lub protez, aby przywrócić komplet uzębienia i prawidłowe podparcie zgryzu.
Zanim zostaną wykonane ostateczne uzupełnienia protetyczne, często przeprowadza się tymczasową odbudowę zgryzu za pomocą prowizorycznych koron lub mostów. Pozwala to pacjentowi ocenić komfort nowego ułożenia zębów i stopniowo przyzwyczaić się do niego. W skomplikowanych przypadkach plan leczenia może obejmować zabieg chirurgiczny, np. operację ortognatyczną – aby poprawić ustawienie szczęk.
Mimo że leczenie może być długotrwała, końcowy efekt wynagradza wysiłek – pacjent odzyskuje zdrowy, stabilny zgryz, a wraz z nim poprawia się komfort życia pacjenta. Ustępują uciążliwe bóle, a pełna sprawność żucia idzie w parze z pięknym uśmiechem i pewnością siebie.
Poprzedni artykuł 
